Αθήνα...

...μία πόλη που περνάνε όλοι φίνα, λέει το κομμάτι. Και δεν έχει καθόλου άδικο.

Βλέπεις η Αθήνα γίνεται εύκολος στόχος απ' όλους, Αθηναίους και μη, οι περισσότεροι (αν όχι σχεδόν όλοι) την βρίζουν, λένε θέλουν να ξεφύγουν, δεν μπορούνε το τόσο τσιμέντο, κτλ. Αυτοί που δε μεγάλωσαν εδώ όλο και κάτι κακό έχουν να πουν γι' αυτήν, συνήθως από κόμπλεξ. Κάποιοι άλλοι απλά δεν αντέχουν τόσο μεγάλη και χαοτική πόλη, αυτό είναι κατανοητό και σεβαστό.

Εγώ όμως είμαι παιδί της Αθήνας. Δεν μπορώ να ζήσω αλλού στην Ελλάδα. Κάποιοι θα πουν "Έχεις ζήσει όμως στο τάδε μέρος για να ξέρεις;" Και η απάντηση είναι ότι ναι, περισσότερο απ' τη μισή μου ενήλικη ζωή την έχω περάσει μακριά απ' την πόλη μου, σε πολλά μέρη στην Ελλάδα. Και είναι γεμάτη υπέροχα μέρη, όπου πέρασα πολύ ωραία και μου λείπουν, δεν θα μπορούσα όμως να μένω αλλού. Μετά από λίγο καιρό αρχίζω να πνίγομαι χωρίς αυτό το 'χάος' που βρίζουν όλοι.

Αθήνα λοιπόν παιδιά μου δεν είναι η Ομόνοια, έτσι όπως νομίζουν όλοι. Αν κι εγώ αγαπάω ακόμα και την Ομόνοια, με όλη της την βρώμα, επιφανειακή και ενδότερη. Το γεγονός ότι ειδικά κάποιο καιρό περνούσα απ' την Ομόνοια τουλάχιστον 2-3 φορές τη μέρα, μ' έχει μάθει πολλά για τη ζωή. Αθήνα όμως επίσης είναι:

- Το Θησείο, για πολύ όμορφες βόλτες, κάθε ώρα της μέρας, για καφέ ή και για ρακόμελα, πιο κάτω απ' την 'πασαρέλα'. Ίριδα, Έρως, Αψέντι...
- Το Γκάζι, παλιότερα 'gay village' της Αθήνας, όπως το αναφέρει και στην Wikipedia, τώρα ο πιο 'in' προορισμός για κάθε καρυδιάς καρύδι. Μερικές φορές νοσταλγούμε τις μέρες πριν τον σταθμό μετρό του Κεραμεικού, που δεν είχε τόσο κόσμο, αλλά κάποιες παλιές αξίες καλά κρατούν, και ακόμα μπορείς να περάσεις υπέροχα εκεί. 45 Μοίρες, Alley Cat, Intrepid Fox... και μην ξεχνάμε την Τεχνόπολη για εκθέσεις και ωραία live στα γρασίδια...
- Το Μοναστηράκι, για ψώνια τη μέρα, για βολτούλα και φαΐ το βράδυ... Θρυλικό κεμπάπ στη Μητροπόλεως...
- Η Πλάκα, λίγο πιο πάνω απ' το Μοναστηράκι, πάλι για βολτούλα το βραδάκι, δίπλα απ' τα αρχαία, ποτάκι στην πλατεία και ρομαντικές τσάρκες στα όμορφα σοκάκια...
- Του Ψυρρή, για τα πάντα! Ρακόμελα Ψύρρα, Αρόδου, ή σε οποιοδήποτε απ' τα άλλα, παγωτό στην Παγωτομανία, κρέπα στον Μαύρο Γάτο, απίστευτα γλυκά στα πολυαγαπημένα Σερμπέτια, gothic βραδιές στο Dada, metal στον Αριστοφάνη, latin στο Cubanitas, αφρικάνικους ρυθμούς στο Θηρίο κι ό,τι άλλο τραβήξει η όρεξη σου. Πάρτυ ως το πρωί...
- Μικρολίμανο, για αραχτό καφεδάκι το πρωί, ραντεβουδάκι για ποτό το βράδυ. Wild Thing, Nai Free Choice...
- Πανόρμου, για εναλλακτική διασκέδαση και πάλι άφθονο χορό. Marabu, Ποτοπωλείο, αλλά ξέρουμε ότι πάντα θα καταλήγουμε Obi για reggae και rock 'n' roll fun...
- Εξάρχεια, το παρεξηγημένο 'γκέτο' του κέντρου. Σας διαβεβαιώ ότι δε θα συναντήσετε φασαρίες αν πάτε. Οι μόνοι που θα δείτε μαζεμένους με κουκούλες είναι μπάτσοι τριγύρω. Ποτέ δε σταμάτησα ούτε θα σταματήσω να πηγαίνω εκεί, όσο κι αν θέλουν να μας τρομάξουν τα media. Συχνότητες, Όστρια, Ίντριγκα, Stand, Studio, Resin, Roi Mat, Underground (μόνο στο πάνω), An για live, Relax your Soul και Solaris για comics, Beer Academy για μπύρα και ποικιλία λουκάνικων...

Και υπάρχουν τόσα άλλα μέρη που ξεχνάω ή δεν έχω ανακαλύψει ακόμα, ή δεν τα 'χω γυρίσει αρκετά, Δάφνη, Αμπελόκηποι, Γλυφάδα, Μαρούσι, Κηφισιά, Νέο Ηράκλειο, πάρα πολλά...

Χτες βγήκα στις 9. Γύρισα σπίτι 7.30 το πρωί, είχε ήδη ξημερώσει. Λατρεύω την Αθήνα.

Μουσική...

Τι υπέροχο πράγμα... Ποιο είναι αυτό που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς; Για κάποιους ο έρωτας, για άλλους η φιλία, η οικογένεια, ο ήλιος, όλα αυτά τα όμορφα πράγματα που είναι εξίσου σημαντικά για μένα... Όμως τίποτα δεν ξεπερνάει τη μουσική. Λατρεύω τη μουσική σε κάθε της μορφή. Δεν μπορώ να κατανοήσω πως μπορεί κάποιος να ακούει μόνο ένα ή δύο είδη μουσικής. Προσωπικά απλά δεν μπορώ να χορτάσω καινούριους ήχους...

Σήμερα μόνο:
- Ξεκίνησα τη μέρα μου με rock n roll ήχους των Derek Trucks Band, Led Zeppelin και αργότερα πιο τρελιάρικα με Wild Cherry...
- Ταξίδευα νοητικά κοιτώντας έξω απ' το παράθυρο μου με τον ήχο των Fair to Midland, Angels & Airwaves και των Monster in the Machine και το Eleanor Rigby των Beatles...
- Ξέσπασα τα νεύρα που μου προκάλεσαν άλλοι με hip-hop ρυθμούς των Beastie Boys, Cypress Hill και του Dj Shadow...
- Παλιμπαιδίστικα και το χάρηκα με λίγο Fall Out Boy...
- Μαλακίστηκα τελείως με Mindless Self Indulgence...
- Φλέρταρα με το καινούριο χιτάκι των Franz Ferdinand...
- Αναπόλησα ξέγνοιαστες βροχερές μέρες που μου θύμησε η Jewel...
- Περπάτησα στον ήλιο με το κεφάλι ψηλά ακούγοντας AC/DC και Hendrix, σκεπτόμενος το καλοκαίρι που έρχεται, το αμάξι χωρίς κουκούλα και ανοιχτούς δρόμους...
- Λικνίστηκα με jazz γεύση απ' το επεισόδιο-musical της Buffy...
- Καταράστηκα το γεγονός ότι το '99 ήμουν ακόμη στο γυμνάσιο και δεν μπορώ να γυρίσω πίσω τον χρόνο για να πάω στο Woodstock '99 να δω Korn, Limp Bizkit, Red Hot Chili Peppers, Rage Against the Machine, Insane Clown Posse, Beastie Boys, Chemical Brothers, Creed, DMX, Everlast, Fatboy Slim, Godsmack, Jamiroquai, Kid Rock, Live, Moby, Muse, Offspring, Wyclef Jean και Roots μαζί με Erykah Badu
-  Θα βγω να περπατήσω ανάμεσα στα νυχτερινά φώτα με White Rabbit από Jefferson Airplane και τα άπαντα των UNKLE, Rob Dougan και Ian Brown στ' αυτιά μου...
- Θα πάρω το σκοτεινό και cool υφάκι μου σκεφτόμενος τα soundtracks του Hellsing και του Cowboy Bebop, πριν γίνω τελείως μυστηριώδης με Tricky, Massive Attack και Portishead και τέλος μεταμορφωθώ σε downright weird με Saul Williams και Nine Inch Nails...

Κι από μεθαύριο θα πάω να πάρω την Κατερίνα για ηλιόλουστη βόλτα και τραμπολίνα με Alborosie, Manu Chao, Ska-P, Sublime, Madness, Smash Mouth και Nek... Reggae party (reggae party reggae party)...

Music is the soundtrack of our lives indeed...

Magic Moments

Τελικά το πολύ ρακόμελο κάνει κακό... 'Η όχι;

Πως γίνεται να πέρασα τόσο ωραία κάνοντας κάποια λάθη; Πως γίνεται πράγματα που θα 'πρεπε να τα νιώθω περίεργα να φαίνονται τελείως φυσικά και άκρως ερωτικά; Χορός, μουσική, αλκοόλ, γέλιο, ερωτισμός στην ατμόσφαιρα...

Πάντα έλεγα ότι όταν αναλύεις πολύ κάτι ωραίο το χαλάς. Οπότε απλά θα πω ότι πέρασα πολύ όμορφα και θα προχωρήσω ακάθεκτος...
Memory remains...
Magic in the air...