Αθήνα...

...μία πόλη που περνάνε όλοι φίνα, λέει το κομμάτι. Και δεν έχει καθόλου άδικο.

Βλέπεις η Αθήνα γίνεται εύκολος στόχος απ' όλους, Αθηναίους και μη, οι περισσότεροι (αν όχι σχεδόν όλοι) την βρίζουν, λένε θέλουν να ξεφύγουν, δεν μπορούνε το τόσο τσιμέντο, κτλ. Αυτοί που δε μεγάλωσαν εδώ όλο και κάτι κακό έχουν να πουν γι' αυτήν, συνήθως από κόμπλεξ. Κάποιοι άλλοι απλά δεν αντέχουν τόσο μεγάλη και χαοτική πόλη, αυτό είναι κατανοητό και σεβαστό.

Εγώ όμως είμαι παιδί της Αθήνας. Δεν μπορώ να ζήσω αλλού στην Ελλάδα. Κάποιοι θα πουν "Έχεις ζήσει όμως στο τάδε μέρος για να ξέρεις;" Και η απάντηση είναι ότι ναι, περισσότερο απ' τη μισή μου ενήλικη ζωή την έχω περάσει μακριά απ' την πόλη μου, σε πολλά μέρη στην Ελλάδα. Και είναι γεμάτη υπέροχα μέρη, όπου πέρασα πολύ ωραία και μου λείπουν, δεν θα μπορούσα όμως να μένω αλλού. Μετά από λίγο καιρό αρχίζω να πνίγομαι χωρίς αυτό το 'χάος' που βρίζουν όλοι.

Αθήνα λοιπόν παιδιά μου δεν είναι η Ομόνοια, έτσι όπως νομίζουν όλοι. Αν κι εγώ αγαπάω ακόμα και την Ομόνοια, με όλη της την βρώμα, επιφανειακή και ενδότερη. Το γεγονός ότι ειδικά κάποιο καιρό περνούσα απ' την Ομόνοια τουλάχιστον 2-3 φορές τη μέρα, μ' έχει μάθει πολλά για τη ζωή. Αθήνα όμως επίσης είναι:

- Το Θησείο, για πολύ όμορφες βόλτες, κάθε ώρα της μέρας, για καφέ ή και για ρακόμελα, πιο κάτω απ' την 'πασαρέλα'. Ίριδα, Έρως, Αψέντι...
- Το Γκάζι, παλιότερα 'gay village' της Αθήνας, όπως το αναφέρει και στην Wikipedia, τώρα ο πιο 'in' προορισμός για κάθε καρυδιάς καρύδι. Μερικές φορές νοσταλγούμε τις μέρες πριν τον σταθμό μετρό του Κεραμεικού, που δεν είχε τόσο κόσμο, αλλά κάποιες παλιές αξίες καλά κρατούν, και ακόμα μπορείς να περάσεις υπέροχα εκεί. 45 Μοίρες, Alley Cat, Intrepid Fox... και μην ξεχνάμε την Τεχνόπολη για εκθέσεις και ωραία live στα γρασίδια...
- Το Μοναστηράκι, για ψώνια τη μέρα, για βολτούλα και φαΐ το βράδυ... Θρυλικό κεμπάπ στη Μητροπόλεως...
- Η Πλάκα, λίγο πιο πάνω απ' το Μοναστηράκι, πάλι για βολτούλα το βραδάκι, δίπλα απ' τα αρχαία, ποτάκι στην πλατεία και ρομαντικές τσάρκες στα όμορφα σοκάκια...
- Του Ψυρρή, για τα πάντα! Ρακόμελα Ψύρρα, Αρόδου, ή σε οποιοδήποτε απ' τα άλλα, παγωτό στην Παγωτομανία, κρέπα στον Μαύρο Γάτο, απίστευτα γλυκά στα πολυαγαπημένα Σερμπέτια, gothic βραδιές στο Dada, metal στον Αριστοφάνη, latin στο Cubanitas, αφρικάνικους ρυθμούς στο Θηρίο κι ό,τι άλλο τραβήξει η όρεξη σου. Πάρτυ ως το πρωί...
- Μικρολίμανο, για αραχτό καφεδάκι το πρωί, ραντεβουδάκι για ποτό το βράδυ. Wild Thing, Nai Free Choice...
- Πανόρμου, για εναλλακτική διασκέδαση και πάλι άφθονο χορό. Marabu, Ποτοπωλείο, αλλά ξέρουμε ότι πάντα θα καταλήγουμε Obi για reggae και rock 'n' roll fun...
- Εξάρχεια, το παρεξηγημένο 'γκέτο' του κέντρου. Σας διαβεβαιώ ότι δε θα συναντήσετε φασαρίες αν πάτε. Οι μόνοι που θα δείτε μαζεμένους με κουκούλες είναι μπάτσοι τριγύρω. Ποτέ δε σταμάτησα ούτε θα σταματήσω να πηγαίνω εκεί, όσο κι αν θέλουν να μας τρομάξουν τα media. Συχνότητες, Όστρια, Ίντριγκα, Stand, Studio, Resin, Roi Mat, Underground (μόνο στο πάνω), An για live, Relax your Soul και Solaris για comics, Beer Academy για μπύρα και ποικιλία λουκάνικων...

Και υπάρχουν τόσα άλλα μέρη που ξεχνάω ή δεν έχω ανακαλύψει ακόμα, ή δεν τα 'χω γυρίσει αρκετά, Δάφνη, Αμπελόκηποι, Γλυφάδα, Μαρούσι, Κηφισιά, Νέο Ηράκλειο, πάρα πολλά...

Χτες βγήκα στις 9. Γύρισα σπίτι 7.30 το πρωί, είχε ήδη ξημερώσει. Λατρεύω την Αθήνα.