Strange feelings of normalcy...

Σήμερα ξύπνησα το πρωί στο κρεβάτι μου, ότι ώρα ήθελα.
Ο λαιμός μου ξερός και κλασσικά είχα ξεχάσει να φορέσω κάτι από πάνω το βράδυ και είχα κρυώσει.
Το laptop μου δίπλα κατέβαζε αποβραδίς, σηκώθηκα και μ' έπιασε φτέρνισμα.
Καθημερινοί πρωινοί μικροτσακωμοί με γονείς για ανούσια θέματα.
Μία κοπέλα στη σκέψη μου.


Πολύ γλυκιά καθημερινότητα που έχω μήνες να βιώσω και πρώτη φορά καταλαβαίνω πόσο μου λείπει.
Έχω την περίεργη αίσθηση ότι θα το πληρώσω ακριβά που ξαναγεύτηκα λίγη απ' τη ζωή μου...