Sunday, October 11, 2009

24 Hours Comics Day 2009


Πήγα χτες παρέα με την Μαριλού να δώσω το παρόν στο 4ο ετήσιο 24hr Comics Day στο Metropolis Live Stage. Για όσους δεν ξέρουν, το 24h Comics Day είναι ένα event που γίνεται σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο και στην Ελλάδα διοργανώνεται από τον Ανδρέα και τον Ευθύμη των εκδόσεων/καταστημάτων Comicworld. Πολύ απλά, είναι ένας διαγωνισμός όπου λαμβάνουν μέρος διάφοροι σκιτσογράφοι/κομίστες κτλ. με σκοπό να (αυτο-)σχεδιάσουν ένα κόμικ 24 σελίδων μέσα σε 24 ώρες, κάτι που αποδεικνύεται άθλος, μιας και συνήθως οι φίλοι μου κομίστες βγάζουν 1-3 σελίδες τη μέρα, με πολλή δουλειά.

Φέτος έγινε στο Metropolis Live Stage κοντά στην Ομόνοια, ζεστός χώρος και με αρκετή ησυχία για να μπορέσουν να δημιουργήσουν τα παιδιά. Είδα περισσότερα άτομα να συμμετέχουν απ' όσα έχω δει ως τώρα όλες τις χρονιές που έχω πάει, καθώς υπήρχαν και άτομα που δεν χώρεσαν να κάτσουν και να πάρουν μέρος. Με το που έφτασα χάρηκα που είδα πολλά γνωστά πρόσωπα, όπως την φίλη μου την Κατερίνα που κάνει το Πισχαζόν φανζίν, η οποία αν και εγκατέλειψε από νωρίς, τουλάχιστον φέτος πήρε μέρος, κάτι που αποφεύγει τόσα χρόνια. Ελπίζω του χρόνου να κάτσει κιόλας γιατί πιστεύω ότι έχει ταλέντο. 4 χρόνια πριν στο πρώτο 24h ήταν που την γνώρισα.

Η μεγάλη έκπληξη καθώς πήγαινα να χαιρετήσω μια άλλη φίλη, μέσα στην ησυχία που επικρατούσε σε μία τεράστια αίθουσα όπου άτομα προσπαθούσαν να δημιουργήσουν, ξαφνικά με αρπάζουν δύο χέρια από πίσω. Γυρνάω και βλέπω τον λατρεμένο μου Γιάννη Δαλκίδη, τον οποίο είχα να δω μήνες, πριν φύγει για ένα τρίμηνο Ιαπωνία και μετά λείψει όλο το καλοκαίρι Κομοτηνή. Έτσι όπως με έχει αρπάξει λοιπόν, γυρνάω και τον σπρώχνω προς τα πίσω, όπου δεν είχαμε προσέξει ότι είχε κάτι καρέκλες, πέφτει λοιπόν θεαματικά κάνοντας εννοείται μεγάλο σαματά, πέφτω κι εγώ από πάνω του κι αρχίζουμε τα μπουκέτα. Γύρισαν όλοι να δουν τι συμβαίνει, κατάλαβαν βέβαια ότι ήταν απλός χαβαλές μετά από λίγο και γέλασαν, κάποιοι απ' ότι είδα ψιλο-ενοχλήθηκαν κιόλας. Δεν έχει σημασία όμως, ήταν τόσο θεαματική η σκηνή που και να την είχαμε χορογραφήσει δεν θα είχε βγει τόσο ωραία. Μακάρι να μας κινηματογραφούσε κάποιος εκείνη την στιγμή.

Γενικότερα χάρηκα που είδα τόσα άτομα με ταλέντο και μεράκι και θέληση να συμμετάσχουν, κάθε χρόνο και καλύτερα στον ελληνικό χώρο τον κόμικς. Την ελληνική προσπάθεια προσέχουν εξάλλου και οι μεγαλο-βιομηχανίες των κόμικς στο εξωτερικό, που έχουν αρχίσει να επιστρατεύουν (και να βραβεύουν ενίοτε) ελληνικά ταλέντα, όπως ο Βασίλης Λώλος, ο Νίκος Κούτσης, ο Ηλίας Κυριαζής και ο Γιώργος Καμπάδαης. Είμαι σίγουρος ότι μέχρι του χρόνου θα έχω να προσθέσω διπλάσια ονόματα στην λίστα.

Κeep up the good work guys, we're always behind you.

1 comment:

παπχια said...

ει
ψτ:)